فقط گریه کردند! (انسان های لحظه ای)
سخنران با حرارت و شور و بیان محکمش فریاد و نهیب می زند، دلها را می لرزاند و مجلس را یکپارچه متحول می کند…
همه در ولوله و حرارت به سر می برند، دستهای تضرّع بالا رفته و اشکهای شرمندگی از چشمها ریزان است…
به دل هر کس سر بزنی حال و هوای دیگری دارد، نوای دلها عوض شده: «خدایا! بنده ی بدی بودم، مرا بپذیر! قول میدهم هرگز تکرار نکنم…»
جلسه تمام می شود، کم کم دوباره همه چیز به حالت عادی بر میگردد. دوستان و رفقا دور هم جمع شده و هر کس از دری سخن می گوید، در چشم های گریان و لبان گزیده ی چند دقیقه قبل، شادی و قهقهه موج می زند.تا ساعتی بعد، تمام حضّار به کارهای روزمره ی سابقشان برگشته اند و مانند قبل…
❇️ حتما شما هم با این صحنه ها زیاد مواجه شده اید. متأسفانه عموم انسانها تنها با همان فضاي روزمره خودشان مشغولند و تمایلی به ایجاد تغییر در خود و پیرامونشان را ندارند، به خصوص اگر این تغییر، درگیری و دردسر هم داشته باشد.
خداوند متعال اين حالات انسان را چنين توصيف می فرمايد:
وَ إِذا مَسَّ الْإِنْسانَ ضُرٌّ دَعا رَبَّهُ مُنيباً إِلَيْهِ ثُمَّ إِذا خَوَّلَهُ نِعْمَةً مِنْهُ نَسِيَ ما كانَ يَدْعُوا إِلَيْهِ مِنْ قَبْلُ (الزمر-8)
چون به انسان سختی رسد، روی به پروردگارش نموده و او را بخواند، پس چون نعمتی بدو بخشد آنچه پیش از این میخواند فراموش میکند.
فَإِذا رَكِبُوا فِي الْفُلْكِ دَعَوُا اللَّهَ مُخْلِصينَ لَهُ الدِّينَ فَلَمَّا نَجَّاهُمْ إِلَى الْبَرِّ إِذا هُمْ يُشْرِكُون (العنکبوت-65)
وَ إِذا مَسَّ الْإِنْسانَ الضُّرُّ دَعانا لِجَنْبِهِ أَوْ قاعِداً أَوْ قائِماً فَلَمَّا كَشَفْنا عَنْهُ ضُرَّهُ مَرَّ كَأَنْ لَمْ يَدْعُنا إِلى ضُرٍّ مَسَّهُ كَذلِكَ زُيِّنَ لِلْمُسْرِفينَ ما كانُوا يَعْمَلُون (يونس-12)
یک لحظه خدايی شدن هنر نيست، مهم اين است كه خدايی بمانيم.
🔷حضرت فاطمه ي زهرا سلام الله عليها نيز، چون خطبه ي غرّاء و کوبنده و منحصر به فردش را ايراد نمود، و به بهترین صورت نقاب از چهره ی مسلمان نمایان برداشت،
به شهادت تاريخ:
«فما رأينا يوما كان أكثر باكيا و لا باكية من ذلك اليوم»
هیچ روزی دیده نشده این مقدار زن و مرد گریه کنند
آری، فریاد شیون و گریه بلند بود، همه پشیمان بودند؛ اما: فقط برای یک لحظه…!
از این همه جمعیّت گریان و ضجّه کنان، چند نفر از حقّ دختر پيامبر تازه درگذشته شان (صلی الله علیه و آله) که به ستم پایمال شده بود، دفاع کردند؟
همراه علی (علیه السلام) بودن هزینه بر است!
